Τι είναι ο καρκίνος του πέους

Ο καρκίνος του πέους είναι μια σπάνια αλλά σοβαρή μορφή κακοήθειας που αφορά κυρίως άνδρες άνω των 60 ετών.
Η νόσος αναπτύσσεται συνήθως στην βάλανο, την ακροποσθία ή το σώμα του πέους, και συνδέεται στενά με την κακή υγιεινή της περιοχής και τη χρόνια φλεγμονή.

Παρότι στις ανεπτυγμένες χώρες εμφανίζεται με συχνότητα 0,1–0,9 περιστατικά ανά 100.000 άνδρες, στις χώρες της Αφρικής, Ασίας και Λατινικής Αμερικής τα ποσοστά είναι πολλαπλάσια, γεγονός που επιβεβαιώνει τη σχέση της νόσου με τις συνθήκες καθαριότητας και πρόληψης.

Η έγκαιρη διάγνωση και η άμεση εκτίμηση από Ανδρολόγο – Ουρολόγο είναι ζωτικής σημασίας, καθώς στις αρχικές μορφές ο καρκίνος του πέους είναι πλήρως ιάσιμος.

Αίτια και Παράγοντες Κινδύνου

Η ανάπτυξη καρκίνου του πέους μπορεί να οφείλεται σε διάφορους τοπικούς ή συστηματικούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων:

  • Χρόνιος ερεθισμός από τη συσσώρευση σμήγματος (σμήγμα = φυσική έκκριση από την ακροποσθία)

  • Φίμωση, που εμποδίζει τον καθαρισμό της περιοχής

  • Λοίμωξη από τον ιό HPV (κονδυλώματα)

  • Κάπνισμα, που αυξάνει τον κίνδυνο μέσω τοξικών ουσιών

  • Χρόνια φλεγμονή ή βαλανοποσθίτιδα

  • Ανεπαρκής προσωπική υγιεινή

  • Απουσία περιτομής (σε άνδρες όπου αυτή θα ήταν ιατρικά ενδεδειγμένη)

Ο HPV (ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου, καθώς έχει ανιχνευθεί σε περισσότερο από το 40% των περιπτώσεων καρκίνου του πέους.

Συμπτώματα και Διάγνωση

Τα πρώτα σημάδια είναι συνήθως ανώδυνα και μπορεί να περάσουν απαρατήρητα.
Συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Εμφάνιση εξέλκωσης, όζου ή πλάκας στη βάλανο ή στην ακροποσθία

  • Ερυθρότητα, αιμορραγία ή δύσοσμες εκκρίσεις

  • Σκληρία ή παραμόρφωση στην περιοχή

  • Διόγκωση βουβωνικών λεμφαδένων (σε προχωρημένα στάδια)

Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση από Ανδρολόγο – Ουρολόγο και επιβεβαιώνεται με βιοψία της βλάβης.
Ανάλογα με τα ευρήματα, μπορεί να ζητηθούν και απεικονιστικές εξετάσεις (υπέρηχος, αξονική ή μαγνητική τομογραφία) για σταδιοποίηση.

Θεραπεία του Καρκίνου του Πέους

Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο και την έκταση της νόσου.
Σε πρώιμα στάδια, η νόσος είναι πλήρως ιάσιμη, με εξαιρετικά ποσοστά επιβίωσης.

Οι επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:

  1. Συντηρητικές μέθοδοι

    • Laser ή κρυοπηξία για μικρές, επιφανειακές βλάβες

    • Τοπική εκτομή του όγκου με διατήρηση της φυσιολογικής ανατομίας

  2. Χειρουργική Αντιμετώπιση

    • Μερική πεεκτομή (αφαίρεση τμήματος του πέους)

    • Ολική πεεκτομή (σε εκτεταμένες περιπτώσεις)

    • Λεμφαδενεκτομή (αφαίρεση βουβωνικών ή πυελικών λεμφαδένων όταν υπάρχει διασπορά)

  3. Συνδυασμένες θεραπείες

    • Ακτινοθεραπεία και/ή χημειοθεραπεία μετά τη χειρουργική επέμβαση

    • Εφαρμόζονται σε προχωρημένα στάδια ή όταν δεν είναι εφικτή η πλήρης αφαίρεση του όγκου

Η ψυχολογική υποστήριξη και η παρακολούθηση από εξειδικευμένο Ανδρολόγο – Ουρολόγο είναι απαραίτητες, τόσο για την αποκατάσταση της σωματικής όσο και της ψυχοσεξουαλικής υγείας.

Πρόληψη και Έγκαιρη Διάγνωση

Η πρόληψη του καρκίνου του πέους βασίζεται σε απλές καθημερινές πρακτικές:

  • Καλή προσωπική υγιεινή της γεννητικής περιοχής

  • Τακτικός καθαρισμός της ακροποσθίας

  • Εμβολιασμός κατά του HPV

  • Αποφυγή καπνίσματος

  • Έγκαιρη επίσκεψη σε Ουρολόγο σε κάθε αλλαγή ή βλάβη στο πέος

Η έγκαιρη διάγνωση αυξάνει θεαματικά τα ποσοστά ίασης, ενώ μειώνει την ανάγκη για εκτεταμένες χειρουργικές παρεμβάσεις.

Κλείσε ραντεβού με τον ιατρό

Μην αμελείς την υγεία σου!

Συχνές Ερωτήσεις

Ο  Ιατρός σας απαντάει στις πιο σύνηθεις ερωτήσεις για το καρκίνου του πέους;

Η εμφάνιση μικρής βλάβης, έλκους ή πλάκας στο πέος, συνήθως ανώδυνης, είναι συχνά το πρώτο σύμπτωμα. Οποιαδήποτε αλλοίωση απαιτεί εξέταση από Ουρολόγο.

Όχι, ο ίδιος ο καρκίνος δεν είναι μεταδοτικός. Ωστόσο, ο ιός HPV, που αποτελεί βασικό αιτιολογικό παράγοντα, μεταδίδεται σεξουαλικά.

Η έκταση της επέμβασης καθορίζει το αποτέλεσμα. Σε πολλές περιπτώσεις, η σεξουαλική λειτουργία μπορεί να διατηρηθεί, ιδίως αν η διάγνωση γίνει έγκαιρα.

Με καλή υγιεινή, εμβολιασμό HPV, αποφυγή καπνίσματος και τακτικό ουρολογικό έλεγχο, ιδιαίτερα μετά τα 50 έτη.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΕΟΥΣ